“Mutluluğu bulduk mu, yoksa peşinden koşarken yorulduk mu?”
Modern insanın mutluluğunu ölçmek için bilimsel bir alete gerek yok. Bir bakıyorsun elinde
telefon, yüzünde donuk bir ifade, aklı bildirimde, ruhu bulutlarda, kalbi uçuş modunda…
Halk arasında buna “yaşıyor ama biraz meşgul” deniyor.
Eskiden yalnızlık, uzak köylerde yaşayan çobanların derdiydi. Şimdi; evinin oturma odasında
Wi-Fi çekmesine rağmen çekmeyen kalbi olan herkes modern yalnız.
Bir de şu var:
Eskiden yalnızlık = Kimse yok.
Şimdi yalnızlık = Herkes var, ama kimse yok.
Sürekli Bağlıyız, Ama Kime?
Modern insan sabah gözünü açar açmaz ilk olarak kimi kontrol ediyor?
“Kendini” değil…
“Bildirimleri.
”
Telefonun ekranında biri ona bir şey yazmış mı?
Likes sayısı artmış mı?
Gruplarda bir şey olmuş mu?
Birileri hayatını mahvetmeden önce çayını,kahvesini yudumlayabilir mi?
Modern insan için yalnızlık, bir nevi Wi-Fi sinyalinin düşmesiyle başlıyor.
Sinyal tam çekiyorsa,
“yalnız değilim” hissi geliyor.
Ama aslında bağlı olduğumuz şey çoğu zaman başkaları değil, uygulamalar.
Eskiden insanlar yalnızlıktan kaçmak için kahvelere giderdi, şimdi kahveye gidip kulaklığı
takarak yalnızlığını keyifli hale getiriyor.
Modern mucize: Yalnızlığı bile özelleştirdik.
Modern insan “mutluluk” kelimesiyle enteresan bir ilişki içinde.
Mutluluk sandığı şeylerin çoğu, aslında reklamlarda kenarda köşede duran yıldızlı yazılar
gibi:
“Sonuçlar kişiden kişiye değişebilir.
”
Mutlu olmak için dizilerin önerdiği tarif:
Bir fincan çay, kahve,vanilya kokus,bir tutam spor,ve elbette her şeyi yönetebilen mükemmel
insan imajı...
Gerçek hayatta karşılığı:
Ev dağınık,iş bitmemiş,çayın,kahven soğumuş,spor ayakkabısı balkonun köşesinde
Modern insan mutlulukla saklambaç oynuyor gibi:
Mutluluk hep bir yere saklanıyor, biz bulana kadar mutluluk kalkıp başka yere saklanıyor.Modern insanın en büyük yalnızlığını yaratan şey aslında kendi beklentileridir.
Kendinden çok şey bekliyor:
Güçlü ol,gülümse,pozitif ol,başarılı ol,her şeyi bil,asla üzülme…
Bu kadar talimat bir insanı zaten yalnız bırakır.
Çünkü hiç kimse bu listeyi tam yapamıyor.
Modern İnsan Biraz da Rol Yapıyor
Modern insan mutluluğunu Instagram filtresiyle, yalnızlığını WhatsApp çevrimiçi durumuyla
saklıyor.
Bir tarafıyla “Ben iyiyim” pozları…
Diğer tarafında gece 03.00’te tavana bakmalar…
Hatta modern yalnızlığın resmi sloganı hazır:
“Görünüyorum, öyleyse yalnız değilim.
Hissediyorum, o yüzden hiç bu kadar yalnız olmamıştım.
”
Modern insan bazen çok yalnızdır, bazen de hiç olmadığı kadar kalabalığın içindedir.
Mutlu mudur? Evet.
Mutsuz mudur? O da evet.
Çünkü modern insan çelişkiler toplamıdır.
Asıl mesele şu:
Mutluluk dışarıdan paketlenip gelen bir şey değildir.
Mutluluk bazen sessizlikte, bazen kalabalıkta, bazen bir müzikte, bazen bir dostla edilen iki
satır sohbette saklıdır.
Ve modern insan, her ne olursa olsun, hâlâ aramaktadır.
Belki de mesele mutluluğu bulmak değil…
Yolda giderken yanında iyi bir şeyler taşıyabilmektir.
Biraz umut, biraz mizah, biraz da insanlık.
