Hastaneye geldiklerinde zaman durmuş gibi,
Annenin gözleri arıyor seni, ama bulamıyor.
Babansa sessiz, içinde kopan fırtınayı saklıyor.
Bir hemşire başını öne eğip, onlara gerçeği fısıldıyor,
Ve o an dünya başlarına yıkılıyor.
Artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacak.
