Şair, yazar E. Gülüş Teke ile Fuar öncesi yazışmış, fuarda görüşelim diye sözleşmiştik. Ankara Kitap Fuarında...
Şair, yazar E. Gülüş Teke ile Fuar öncesi yazışmış, fuarda görüşelim diye sözleşmiştik. Ankara Kitap Fuarında ayaküstü bir merhaba ile karşılıklı kitaplarımızı imzaladık.
Fuardan sonra ilk fırsatta “TEN RENGİ ÖZLEMEK” isimli kitabını okumaya başladım. Şiirlerinde özlemi, hasreti, ayrılığı ve sevgiyi öylesine içselleştirerek yazmış ki; şiirlerin içinden çıkmak, kitabın kapağını kapatmak istemiyorsunuz okurken. Teke; öylesine ustaca kullanmış ki imge ve metaforları, dizelerin arasında yüreğimizde müthiş bir duygu fırtınası yaratarak adeta kendisini kaybettiriyor.
Genel değerlendirmek gibi bir düşüncem ve haddim olmadığının bilinciyle… Gerek dilin kullanımı gerekse şiir estetiği bakımından harika. Severek ve öğrenerek okuduğumu belirtmek isterim.
Hangi şiirleri diye sorulsa hepsi derim ama burada yer kısıtlılığı bakımından birkaç dize ve bir şiirine yer vereceğim, şair, yazar E. Gülüş Teke’nin. Birkaç kelimeyle hem isyanı hem susmayı öylesine ustaca anlatmış ki; “nefes nefese/hayal kapını çalarken gecelerde/susmalıydım/isyan yakışmazdı dilime/öyle ya/şairim ben/bakma sen sızlanışlarıma…” bir taraftan isyanı ve suskunluğunu anlatmaya çalışırken yine şair benliğiyle! Hesap sormayı da ihmal etmiyor. “dişlerimde ezilen harflerin diyetini kim verecek?/söylesene/şairliğimden/kim özür dileyecek?” Yine başka dizelerde Leyla’ya Mecnun’a atıfta bulunarak üstü kapalı geleneğe ve kadere boyun eğişin dilini kullanıyor. “bir şiirin uçurumundan atarım kendimi/kelimeler batar sineme, kanarım ama ölmem/tırnaklarımın ucundan süzülür hasretin/miras bırakılan ayrılık için/leyle’ya mecnun’a küserim/ablukaya alır isyanım beni/göğsümü deşeler bir sancı/hayal aynamı kırar serzenişlerim/öyle ya/özlem bileyli bir hançerin/insafına bırakırım ömrümü/… bir bilsen/hasretini emzirerek/ne çok cümleler büyütüyorum/oysa saklımdasın/sözlerim ihbar etse de beni/seni yazmak bir teselli bulma hali…”
Şair, yazar E. Gülüş Teke; 1972 yılında Kırıkkale’de doğdu. İlk, orta ve lise öğrenimini Kırıkkale’de, Yüksek Öğrenimini Eskişehir Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü’nde tamamladı.
Kırıkkale “KaleHaber” gazetesinde ve “Mardin Söz” gazetesinde halen köşe yazarlığına devam ediyor.
Kısa adı (KIŞYADER) olan Kırıkkale Şairler ve Yazarlar Derneği Kurucu üyesi. Kırıkkale Şairler ve Yazarlar Antolojisinin hazırlanma sürecinde komisyon üyeliği yaptı.
Şiirleri ve Öyküleri Muhtelif Edebiyat ve Sanat Dergilerinde, Gazetelerin Edebiyat Köşelerinde yayımlandı. YouTube kanalında seslendirilmiş şiirleri bulunmakta.
Kırıkkale’de yaşayan Teke, Gençlik ve Spor Bakanlığına bağlı bir Kamu Kuruluşunda çalışmakta.
Yayınlanmış eserleri: Ten Rengi Özlemek (Şiir 2016) Kurgu Kültür Merkezi Yayınları’ndan, 40 Düğme (Roman 2020) Kurgu Kültür Merkezi Yayınları’ndan, Karga Mevsimi (Öykü 2020) KeKeMe Yayınları’ndan ve Dilimin Altındaki Gömü (Şiir 2020) KeKeMe Yayınlarından çıktı.
Şair, yazar E. Gülüş Teke’ye yazın ve özel yaşamında başarılarının devamını diliyor, eserlerinin ve kendisinin yolu açık olsun diyorum ve “ADINI KERBELA KOYDUM” isimli şiirini okuyanlarımla paylaşmak istiyorum.
adını kerbela koydum
yüksünmeden hatta kaçmadan
tutunmaya çalıştım sevdana
yürüdüm kader çizgisinde
düşmedim, sarsılmadım
bağrı yanık türkülere
su verdim gözlerimin pınarından
sırılsıklam ıslandı düşlerim
ten rengi özlemler kuşandım
küstürdüm, mührü gamze olan gülüşlerimi
söylesene
bu acuze yalnızlık ölmez mi?
üryan kuraklığımın adını kerbela koydum
hasret çölünde seni sayıklıyorum.
güneş çarpması değil bu
özleminin hummasını yaşıyorum
notasız müzikler duyuyor kulaklarım
sanırım, sensizliği özlüyorum
çelimsiz birkaç kelime
tutunmaya çalışıyor nefesime
duy sesimi
hadi durma!
durma
efsunlu bir serinlik ver sineme
üryan kuraklığımın adını
kerbela koydum gidişinle
