Bugün 21 Nisan. İki gün sonra 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı. Dünyada ilk defa çocuklara bayram armağan eden Mustafa Kemal Atatürk’ü saygıyla anarak yazıma başlamak istiyorum.
Çocuk edebiyatı da bugünlerde gündeme gelir sık sık. Emin Özdemir çocuk edebiyatını tanımlarken, Nobel ödüllü yazar Isac Bashevis Singer’den alıntılarla yazısını bitirir. Bunu 5 Eylül 2022 tarihinde bu köşede yazdığım, “Edebiyatın Kutup Yıldızı : Çocuk Edebiyatı” adlı yazımda yazmıştım. Tekrar etmek istemiyorum. Merak edenler bu yazımı gazetenin internet sitesinde bulabilirler. Emin Özdemir, “Çocuk edebiyatı ,çocukluk döneminin, düş, düşlem, ilgi alanı ve duygu dünyası göz önünde bulundurularak çocuklar için oluşturulan sözlü ve yazılı ürünleri içeren edebiyat. Bu edebiyatın ürünlerini oluşturma, çocuk dünyasının renkliliğini tanımanın yanı sıra özel bir donanım gerektirir. Çocuk dilinin şiirsel dokusunu, inceliklerini bilmeyi gerektirir.” diyor adı geçen yazıda. (Edebiyat Sözlüğü, Bilgi Yayınevi, Ağustos 2014, sayfa 101)
Bugün sizlere İklim Yeşildağ’dan söz etmek istiyorum. Yazımın başlığında da belirttiğim gibi yazarlık yolunda emin adımlarla yürüyor İklim. İklim daha 13 yaşında ve ilk kitabıyla bunu okurlarına gösteriyor. 6 Şubat 2023 günü yaşadığımız ve unutmamız olanaksız olan depremi “Hatay Kalbimde 04.17” adlı kitabıyla bize tekrar hatırlatıyor.
Yakın komşuları Güven Tunç, İklim’i ve kitabını tanıtım yazısında şöyle anlatıyor. “Sabırsız bir çağında sabırla yazdığı bir kitap. Minicik yazısıyla kareli bir deftere aktardığı ara ara gelip bize okuduğu, okuduğunda da bizim boğazımız düğümlene düğümlene, gözlerimiz yaşara yaşara dinlediğimiz, sebatla oluşturduğu bir anı/hikaye. Duyarlılığıdır boğazımızı düğümleyen. İlginç bir çocuk İklim. Etkilenmez göründüğü her olayın, küçük kalbinde ne fırtınalar yarattığını hep sonradan anlarız. Bu yaşındaki insanları anlama kapasitesine hep hayranlıkla bakarız. Komik bir çocuk. Bizim davranışlarımızı kaydeder ve sonra bize aktararak güldürür bizi. Bu yazdıkları aslında bu yaştaki bir çocuğun vicdan hikayesi. Yaşadığı ve bir gün önce Şubat tatilinden döndüğü Ankara’dan anlatıyor memleketi ve yakınlarının yaşadığı Hatay’ı. Gece çok büyük bir deprem olduğunu, depremin büyük anneleri, dayıları, teyzeleri, küçüklü büyüklü yaşlarıyla kuzenleri Hatay’da. Ablası, eniştesi ve daha bir yaşına varmamış yeğeni, Maral’ın Gaziantep’te şiddetle yaşandığı bilgisini Ankara’da annesinin telefonda bağırarak konuşmasına uyanarak haber alışıylas başlıyor hikaye. Ölüm yok ailede. Ama evler barklar yerle bir. Artçıların şiddetinden anneanne, küçük teyze, Mari ve iki kuzeni Hatay’dan, ablası ve Maral Antep’ten geliyor Ankara’ya. Depremden bir hafta sonra kan bağı ile değil can bağı ile bağlandığı Ankara’daki nenesini yaşlılıktan kaybediyor. Hikaye böyle sürüp gidiyor.”
Başlangıç yazımda da belirttiğim gibi İklim 13 yaşında. Ortaokul son sınıf öğrencisi. İlerde tiyatrocu olmak istiyor. Bu yüzden Güzel Sanatlar Lisesi sınavlarına hazırlanıyor. Eski bir oyuncu olarak, kitabını okuyunca tiyatrocu olacağına eminim. Çünkü İklim çok iyi bir gözlemci. İyi bir oyuncu aynı zamanda iyi bir gözlemcidir. Şimdiden kendisine başarılar diliyorum.
Kitap akıcı bir dille ve güzel Türkçe ile yazılmış. Okurken 6 Şubat’ı yeniden yaşadım. Hep söyleriz, yazar çağının tanığıdır diye. İklim’de yaşadığı günleri anlatarak bu tanıklığı sürdürüyor. Bu nedenle yazımın başlığını “Yazarlık Yolunda Emin Adımlar” koydum.
29. sayfada, “Elimde poşet, yıkıntılardan taş, kumaş parçası ve kırık dökük şeyler bulup koydum. Kuzenim bunu neden yaptığımı çok merak etmişti.” diyor. Kitabın 30. sayfasında bu merakı gideriyor. “Bir Kitap Yazmak…” başlıklı yazısında şöyle diyor, “Bir gün bir kitap yazarsam, bu taşları, bu kumaş ve eşya parçalarını görsel olarak kullanıp okuyanlara hatırlatmak istiyorum.” Ve şiir tadında bir yazıyla kitaba son noktayı koyuyor. “Taşların görselliği olmasa da;/6 Şubat Depremini unutmayacağım,/21 Ocak Bolu yangınını unutmayacağım…/Yazacağım…/Yazacağım…/Yazacağım…”
Hatay Kalbimde 04.17 kitabını okumanız dileğiyle bol okumalı günler diliyorum.
