Dünya üzerinde her zaman sanat tekerrürden ibaret diyebilir miyiz bilemiyorum ama izlenimlerim ciddi anlamda bu yönde. Sanat dışında giyim ve alışkanlıklar bile çoğu zaman bu şekilde ilerliyor. Her zaman eskiye bir dönüş söz konusu.
Dünya üzerinde her zaman sanat tekerrürden ibaret diyebilir miyiz bilemiyorum ama izlenimlerim ciddi anlamda bu yönde. Sanat dışında giyim ve alışkanlıklar bile çoğu zaman bu şekilde ilerliyor. Her zaman eskiye bir dönüş söz konusu.
Sanat konusunda elbette gelişimler sürekli devam ediyor fakat en azından eskiye bir atıf, bir çağrı, kimi zaman oradan alınan küçük bile olsa bir ilhamla yeni dijital çağda yeni değirlendirmeler ve cover politikasıyla yineleniyoruz. Akımlarda aslında yine bu şekilde ilerliyor.
Uzun süredir Türkiye’de rock müzik şekil değiştirmiş halde ilerliyor. Yeni akım rock grupları aslında biraz tarz olarak elektronik müziğe kaymış ve sözler konusunda da biçim değiştirmiş durumda. Popüler müziğin rock altyapılar ve elektronik müzikle harmanlanmış bir hali gibi. Kısacası uzun süredir bazı köklü gruplar dışında saf rock müzik diyebileceğimiz bir eserle karşılaşamıyoruz. Tekrardan o günlere dönebilecekmiyiz, eskisi gibi sadece elektro gitarın ezgilerini dinleyebilecek miyiz bilemiyorum ama ivedilikle bunun olmasını bekliyorum diyebilirim. Belki bu biraz eski kafalılık, belki biraz sanatın yobazlığı fakat; rock müzik gerçekten duru ve kendi gibi olduğu zaman güzel. Rock müzik gerçekten o isyankar, protest halini aldığı vakit ruhunu yansıtan bir tür.
Belki bir gün…
