Zehra ÖNEN/Şevval ATEŞ - ANKARA
Başkent ve çevre illerden uzun süredir devredildiği için maaşlarını alamayan ve mobing ve baskıya uğrayan KRT çalışanları KRT Ankara birosu önünde öğlen saatlerinde toplandı. Seslerini tüm Türkiye’ye duyurmak isteyen KRT personeline destek olmak için gelen gazeteciler de ön saflarda yer aldı.
KRT (Kültür Radyo Televizyon) çalışanları, maaşların ödenmemesi, ağır iş yükü, olumsuz çalışma koşulları ve yemek ücretlerinin karşılanmaması gerekçesiyle iş bırakarak kurum içinde başlattıkları direnişi kararlılıkla sürdürüyor.
Bayram süresince iş görmeme haklarını kullanan emekçiler, KRT TV'nin ofisinde nöbet tutarak mücadelelerini devam ettirdi. Direniş, çalışma yaşamındaki hak ihlallerine dikkat çekmeye devam ediyor.
KRT emekçileri maaşlarını alamadıkları, yemek kartlarının iptal edildiği ve kötü çalışma koşulları nedeniyle başlattıkları direnişi sürdürüyor. Direnişe katılan bir çalışan, yaşadıkları süreci şöyle anlattı:
“Ben hem yayın hem haber editörlüğü yapıyorum. Yaklaşık iki aydır maaş alamıyoruz, üç aydır da yemek kartlarımız yatırılmıyor. Aslında bu durum yeni değil, Şubat ayında da benzer bir sorun yaşadık. Şubat maaşları 18 Mart’ta, Mart maaşları ise 28’inde yatırıldı — o da bayram öncesi olduğu için. Yani bu sadece birkaç haftalık bir gecikmeden ibaret değil; biz zaten uzun süredir sabrediyoruz.”
“Ekim ayında da benzer bir gecikme yaşanmıştı. Mart ayında maaşlarımızla ilgili sorduğumuzda küçülmeye gidileceği söylendi ama detay verilmedi. Açıkçası çok da soru soramıyorsunuz çünkü işten çıkarılma korkusu var. Sektörde iş bulmak çok zor.”
“Nisan ve Mayıs aylarında ise her hafta 'bu cuma kesin' denildi. Her seferinde cuma geldi, geçti. Bazen pazartesiye ertelendi, sonra tekrar cumaya. Bu süreçte şehir dışı görevlere de gittik. Otel, konaklama ve harcırahlar ödendi ama iş maaşa gelince hiçbir muhatap bulamadık. Ne net bir açıklama yapıldı, ne de ödeme takvimi verildi.”
“Bize hiç kimse çıkıp da 'Arkadaşlar şu tarihe kadar ödeme yapamayacağız' demedi. Böyle bir açıklama yapılsaydı, kim devam edebilir kim edemez, herkes kendine göre bir yol çizerdi. Ama biz sürekli oyalandık. Borçlarımız birikti, ev sahiplerine mahcup olduk, bazı arkadaşlarımız evden çıkartılma tehdidiyle karşılaştı.”
“En son ‘Bayram geliyor, kimisi tatile gidecek, kimisi kurban kesecek’ diyerek 4 Haziran kesin dediler. Ama o gün de ödeme yapılmadı. Saat 4-5 gibi en sonunda yayın durdurma kararı alındı çünkü artık dayanacak gücümüz kalmadı.”
“İstanbul’da bazı arkadaşlarımız yol parası bulamadığı için işe gelemedi. Kimi ev sahibiyle mahkemelik oldu. Borçlarımız katlandıkça katlandı. Ama işveren yine çıkıp net bir açıklama yapmadı. Yalnızca 'çalışın, daha çok yayın yapın, daha çok haber yazın' denildi. Sürekli bir oyalama ve emek sömürüsüyle karşı karşıya kaldık.”
“Yemek kartlarımız da bloke edildi. İçinde para olan kartlarımız sessizce iptal edildi. Öğle yemeği için kartla ödeme yapmak istediğimizde bloke edildiğini fark ettik. Bize herhangi bir bildirim yapılmadı. Hatta bazı arkadaşlarımızın kartlarında binlerce lira vardı — birinin 4 bin, bir diğerinin 12 bin lirası. Ama kartlar ‘kayıp’ olarak sisteme işlenmiş. Yani kartlarımız elimizden alındı.”
“Bunca belirsizlik içinde bize söylenen her şey havada kaldı. Çünkü net bir açıklama yok. Maaş ödenmeyecekse de, bunun net bir şekilde söylenmesi gerekirdi. Belki geçici bir çözüm, esnek çalışma ya da dönüşümlü vardiya sistemi uygulanabilirdi. Ama bu bile yapılmadı.”
“En sonunda, hiçbir sonuç alamadığımız noktada yayın durdurma kararı aldık. ‘Geleceğiz’ dediler, belki geldiler ama şu an göremiyoruz. İstanbul’da bağımsız bir karar alma şansımız yok. Ankara’da bir büromuz var, gelebilen arkadaşlarımızı oraya çağırdık.”
“Burada açıkça söylüyoruz: Biz işçiyiz, basın emekçisiyiz. Herkesin haberini yapıyoruz, bu nedenle herkesi de desteğe çağırıyoruz. Sendikalardan yalnızca DİSK'le yolumuza devam etme kararı aldık."
