Ey karanlığın sakinleri, Gece öldü!
Sakın ola çıkmayın dışarı, kapatınız kapılarınızı!
Ateş bastı, kasıp kavuruyor her evi ve kapısı açık bekleyenleri
Kurtarın kendinizi, kaçın soğuk ve boğuk deliklerinize
Ey sessiz yürüyenler, Gece vefat etti
Sizlere uymaz anlayamazsınız güneşin hüzmelerini
Gözlerinize hükmedin, sakın ha bakmayın!
Artık patikalarımızın her adımı yabancılar ile bezeli
Güneşin bu yabancıları sizleri yok etmeye niyetli
Ey sözlere inananlar, Gece tükendi!
Kimse artık sözlerinize inanmaz ve güvenmez, dökmeyin ortaya dilinizi
Aldanmayın asla, yalan söyler onların gülümsemeleri
Alıştığımız huzurun ve sevginin yeri alındı, şehvet ve heyecan ile değişti
Bizi rahatsız eder onların huzura karşı cahillikleri
Efendiler gece bizi terk etti...
Beni boş verin, canice kör ettiler gözlerimi temelli
Yabancılara inandım ve unutturdular yıldızlarımı
Gerçek sözler verdim kalbimden, karşılığında sırtıma bıçaklar bilendi
Huzurumu koparıp aldılar, nice heyecanları dolduramadı yerini
Ey sükunetin müzisyenleri, gece bitti...
Işıktan kurtarın beni.
