Bayramlar eskiden benim için örneğin 30 yıl öncesi nasıldı? Saygının, hoşgörünün, iyi niyetli duygularla yaklaşımın, dostça...

Bayramlar eskiden benim için örneğin 30 yıl öncesi nasıldı?

Saygının, hoşgörünün, iyi niyetli duygularla yaklaşımın, dostça kardeşçe paylaşımcılığın, komşuluk ilişkilerinden tutun da daha sayamayacağım kadar birçok güzellikler sanki eskide kaldı, Z kuşağıyla her şey bambaşka bir hale dönüştü.

30 yıl evvel bayramlarda heyecanla gelecek tatil günleri, bayram öncesi temizlik, bayram hazırlıkları, yeni kıyafetlerimizi giyinip el öpmelere gitmeler…Sanki mecburi dünya barış sevgi günüymüş gibi bayramda küslerin selamlaşıp barışması…Aile bireyleri ,hısım ve akrabaları ziyaret etmenin önemi, bir araya gelerek kaynaşalım sevinçle geçen güzel bir bayram günü olsun diye , kanlı bıçaklı diye tabir edebileceğimiz iki adamın bile bayram günü tokalaşıp selamlaşıp bayramlaşması ..kısaca sevgi, selam, barışma, kaynaşma..

Aklandık paklandık süslendik ve ziyaret yapılacak evlere gidildi, kolonyalar ikram edildi, eller öpüldü, en az 20 öpülen el ve 20 kereden fazla el öpenlerin çok olsun da denildi.

O dönem evet çocuk olabilirim ama büyüklerin hadi sen çocuksun oradan kolonyayı al 500 kişinin eline dök sırayla, sonra git şekeri al ikram et, sonra tatlılar börekler ne yapıldıysa ikram edilecekleri de hadi mutfağa git teyzene yardım et denilir o ikramlara da çocuklar yardım etti…

Eee sonrası hadi çaya yardım et, o da bitti hadi teyzene bir bardak su getir, tam kapıdayken dur dur diye bağıran teyzelerden biri şu teyzene de su getir derken sularda çoğaldı, sonra su verenlerin çok olsunlar…

Olmasın, hani bana kolonya, hani bana şeker, hani bana servis tabağı ve çay su vs. Ben de acıktım susadım. Çocuğum beni de düşünün, yediniz, içtiniz ben hala açım…Çocuklar hala aç… Bir dahaki bayram seferinde ziyaret yerine kaçmayı planlamak olamayacağına göre formülü buldum… Ben anneannemin yanından şuradan şuraya ayrılmam demek ve sonraki tüm bayram ziyaretlerinde hizmet etmemek… Belki kiminiz bu düşünceyi onaylamıyor olabilirsiniz ama saygı göstermeden saygı beklemeniz de doğru değil gibi geliyor bana.

Çocuktur gençtir her şeyi yapar düşüncesi bana yanlış gelmiştir hep. Fiziken sağlam bir gencin ayağı topal birine yürümesine arabasına binmesine yardım etmesi veyahut kör bir insana merdivenden çıkarken yardım etmek, bambaşka bir durumdur. Bir çocuğa çocuk muamelesi ile yaklaşıp büyüğüne yardım etmesi çok başka bir şey ama o çocuk deyip onu her işte o günü fırsat bulup kullanmak iyi bir yaklaşım biçimi değil bence. Aslında üslupta çok önemli, hadi teyzenin dizi ağrıyor ya da büyüğüne yardım etmek ister misin mutlu etmiş olursun gibi bir yaklaşım daha güzel olmaz mı? Dur dur sen otur çocuk yapsın demek çok farklı, zaten dizi ağrıyanda yoktu! Üstelik bir yeri ağrıyan var mı? Diye de sormuştum!

Eskiden birkaç gün öncesinden bayram alışverişleri, bayram heyecanı ve bayram gününü sabırsızlıkla beklediğimiz o coşkulu günler teknolojinin gelişmesiyle beraber yok oldu. Maalesef değerlerimizi neredeyse yitirdik. Artık büyükleri ziyaret yerine tatile “Nereye gitsek?”ler başladı. Eski bayramları özlüyorum. Çocukluğumdaki o bayram günlerini düşündükçe burnumun direği sızlıyor, kaybedilen birçok değerler gibi…

Pamuk şekeri satan amcalar, boynunda aluç satan amcalar ve uçan balonlar… Ne güzeldi ne kadar mutlu olurduk bir uçan balonumuz olduğunda, ya da kâğıt helva yemenin keyfi ve yıllardır yemediğim halde tadı hala damağımdadır. Umarım değerlerimiz tamamen yok olmadan koruyabilmemiz ümidiyle. Büyüklerimin ellerinden küçüklerimin gözlerinden öperim.

Mutlu bayramlar dilerim.