Yeni sisteme göre aday olabilmek için 100 bin imzaya ihtiyacı olan Cumhurbaşkanı adaylarına verilen imza sayıları, 25 Mart Cumartesi günü saat 12:00 itibariyle şöyle oldu:
| ADAY İSİM SOY İSİM | TOPLADIĞI İMZA ADEDİ |
| Muharrem İnce | 83.834 |
| Fatih Erbakan (Adaylıktan çekildi) | 69.098 |
| Sinan Oğan | 42.546 |
| Doğu Perinçek | 17.004 |
| Yakup Türkal | 2.109 |
| Erkan Trükten | 1.171 |
| Tevfik Ahmet Özal | 852 |
| İrfan Uzun | 489 |
| Halil Murat Ünver | 304 |
| Oğuzcan Obuz | 253 |
Öncelikle şunu söylemem gerekli kamuoyunda ismi en çok bilinen ve en iddialı adaylardan olan Muharrem İnce, Fatih Erbakan, Sinan Oğan ve Doğu Perinçek’in imza kampanyasının ilk birkaç gününde gerekli olan alt sınır yüz bin imzaya bile ulaşamamış olması çok ama çok dikkat çekicidir.
Konuştukları zaman mangalda kül bırakmayan politikacıların bu kadar zaman zarfında 100 bin imza koşulunu bile tamamlayamamış olması arkalarında ciddi bir kitlesel ve kurumsal destek olmadığını da gösterir.
Adı geçen adayların bu kadar yeterli bir zaman dâhilinde bile henüz 100 bin imzayı toplayamamış olması esas olarak bu adayların teşbihte hata olmaz ama tabiri caizse sandıkta nal toplayacaklarının da açık ve net bir delilidir.
Buradan soruyorum üç dört güç içinde 100 bin imza bile toplayamayan adayların 30 milyondan fazla oy toplayarak cumhurbaşkanlığı yarışında ipi göğüsleyebileceklerine inanmak için fazlaca saf olmak gerekmez mi?
Zaten bunu ilk fark eden Yeniden Refah Partisi Genel Başkanı Fatih Erbakan oldu ve derhal yelkenleri suya indirdi, ayağına gelen fırsatı tepmemek için AKP ile pazarlık görüşmelerine döndü ve anlaştı…
Diğer çok adı geçen isimlerden Muharrem İnce ve Sinan Oğan ise adaylık ısrarını hala sürdürüyor. Açıkçası ben bunun beyhude bir çaba ve gereksiz bir ısrar olduğunu düşünüyorum.
Özellikle Muharrem İnce açısından bu ısrar ilk turda oyları böleceği ve bunun Cumhur İttifakı adayına yarayacağı gerekçesi ile uzun zamandır ilk defa bu kadar umutlanan muhalif kesimde çok ama çok ciddi bir infial ve öfke yaratmaktadır.
Diğer bir önemli husus da şudur: Açıkça söylemek gerekirse anketler dikkate alındığı zaman Muharrem İnce’nin Genel Başkanı olduğu Memleket Partisinin barajı geçme olasılığı bulunmamaktadır.
Milyonda bir ihtimal ama ezkaza Muharrem İnce ikinci tura kalsa, tüm muhalif kesim onun etrafında konsolide olsa ve bu şekilde seçimi kazanarak Cumhurbaşkanı olsa dahi parlamentoda bırakın grubu tek bir milletvekili bile olmayan bir Cumhurbaşkanı olacaktır. Sırf bu halin siyaseten yaratacağı absürt durum bile Muharrem İnce’nin bu sevdadan vazgeçmesi için yetmez mi?
En nihayetinde kendi bilir tabi fakat benden söylemesi; demedi demeyin zaten 24 Haziran 2018 tarihinde seçim gecesi “adam kazandı” mesajını atıp ortadan kaybolarak yarattığı infial ve hayal kırıklığı hafızalarda hala tazeyken bugün yarattığı öfke dalgası gelecekteki tüm siyasi hayatını karartabilir…