Bu hafta yazımı çok merak edilen bir konuya ayırmak istedim. Her sabah fotoğrafını kendi çektiğim çiçek ve doğada gördüğüm güzelliklerle birlikte iki kelimenin ortasında birbirine bağlı çift kalpli “sevgilim günaydın” mesajı paylaşıyorum. Zaman zaman facebook sayfamdaki dostlar tarafından “Kimdir bu sevgili, özel birine mi mesajın” gibi sorularla karşılaşıyorum.
Dostluk, dayanışma ve sevgi için olanca gücümle çaba sarf ederek, terimle ve sevgimle suladığım çiçeklerin fotoğraflarından her gün bir tanesini sayfamda paylaşıyorum. Yukarıda da yazdığım gibi şu soru çok soruluyor. Kim bu sevgili? Karşımdaki kişinin yaşına, cinsiyetine bakmadan “sensin” diyorum çoğu zaman ve paylaşımın açıklamasını yapıyorum. Benim de merak ettiğim şu; Sevgi-li sözcüğü neden ilk olarak karşı cins çağırışımı yapıyor ki?
Benim onlarca, yüzlerce, binlerce okuyanım, takip edenim arkadaşım dostum var ve her sabah her birinin kaleminden sevgi damlar, dostluk damlar, kardeşlik damlar, aşk damlar, şiir damlar, bazen alıntı bazen kendi yazdıkları olan edebi metinlerle ve yaptıkları resimlerle insanın ufkunda, ruhunda baharlar eser çiçekler açar.
Her sabah erinmeden yorulmadan iz bırakan, birbirinden kıymetli mesaj yazan, çiçek, hayvan, doğa resimleri fotoğrafları, kahve paylaşan duyarlı dostlarıma gönül dolusu teşekkür ediyorum.
Şair dostum, Bayram Atakul, bir kitabını bana imzalarken aynen şöyle yazmış. “Bıkmadan, usanmadan her sabah “Günaydın Sevgilim” diyen sevgi dostu, sevgi ustası Hikmet Dönmez arkadaşıma sevgiyle” bundan büyük mutluluk var mıdır? Birçok arkadaşım, güne o mesajla başlarken motive olduklarını söylüyorlar. Ne mutlu bana böylesi bir duygu yaşatabiliyorsam güzel yürekli dostlarıma.
Gerek şahsıma yapılan yorumlardan gerek “sevgilim günaydın” mesajı hakkındaki yorumlardan asla şikayetçi değilim, herkes dilediği gibi anlayarak yorum yapsın. Haa bir şey daha; sevgilisi olanların sevgisi daim olsun, sevgilisi olmayanlar da bir an önce sevgili bulsun…
Tüm takipçilerime, okuyanlarıma, dostlarıma sevgiler, sevgiler, sevgiler…