Anlamak,dünyanın en zor eylemlerinden biri. Dünya döndüğü sürece de en zorlar arasında olmaya devam edecektir. Buna sonsuz bir inanç besliyorum.
İnsan dünyaya düştüğü günden bu yana olanları anlamlandırmaya çalışan bir yaratık. Güneşin doğuşu, suyun akışı ve ya sanki asılmışçasına duran bir kayanın nasıl durduğu dahi insan için anlamlandırılamayan bir rüya gibi.
Şu an kullandığımız tüm teknolojiler ise sadece bunun sebebi. Fakat gün geçtikçe bir arpa boyu yol alınmayacak şeyleri anlamlandıramamaya başladık.
Neden sorusunu sizce de çok fazla sorar olmadık mı?
Neden benim başıma geldi?
Neden böyle olmak zorunda?
Neden yapıyorlar?
Neden yapıyorum?
Tonlarca nedenin aslında bazen hiçbir nedeni yokken solan düşünceler var.
Cebimizdekinin yetmediği her an bir neden çekiyoruz nedenini bildiğimiz halde. Ama yine de insan sormaktan sorgulamaktan vazgeçemiyor. Her şey sorgu halinde hayatımızda.
Mesela ben en çok şunu soruyorum son günlerde kendime; tekrar genç olmak istenir mi?
Birden lise sıralarına tekrar dönmek mesela. Yeniden arkadaşlıklar kurmak, hatalardan uzak durmak, daha doğru kararlar vermek temalı bir icraatin içinde bulsam da kendimi, çekiniyorum bu düşüncemden. Çünkü tekrar iş bulmam gerekir diyorum. Tekrar bir düzen kurmak gerekir. Benim bile hayallerimi çalıyor vurguncu bir düzen.O yüzden konumuma şükrediyor ve sorgulama eylemini kafamdan çıkarıyorum. Peki ya dünya bu şekilde döner mi? Dönmez…
Düşünmek gerek. Düşlemek gerek. Olmuyorsa en başa dönmek, yorulmamak, yılmamak gerek. Hatalar yapsak dahi, aç bile kalsak hatta insanların gözünden düşsek yine sorgulamak gerek en küstah maskeyi takıp yüzümüze.
Vazgeçmemek gerek iyinin ve güzelin peşinden. Herkes rahat nefes alsın diye düşünceler biriktirmek gerek. Birgün sanki kalbalıklara seslenecekmişcesine. Düşmemek gerek, anlam gerek…